از دادگاه های نمایشی بوی خون می آید

از دادگاه های نمایشی که دستگاه سرکوب و قضائی رژیم برگزار می کنند، بوی خون می آید. اعدام آرش رحمانی پور و محمدعلی زمانی آغاز موج جدیدی از اعدام های سیاسی در زندانهای جمهوری اسلامی است. رژیم جمهوری اسلامی با بحران فروپاشی مواجه است. مانند مار زخمی است که برای نجات خود از باتلاقی که در آن فرو رفته  به همه و حتی خودی ها نیش می زند. در دادگاه نمایشی شانزده تن از جوانان دستگیرشده بعد از عاشورا، افراد را به گونه ای انتخاب کرده بودند که هر کدام نماینده یکی از گروهای فکری مخالف باشند. به این وسیله زمینه را برای محاربه نامیدن همه معترضان و مخالفان و صدور اعدام های دسته جمعی آماده سازند.  ۹ تن در انتظار تائید حکم اعدام هستند. پنچ تن از شانزده جوانی که در دادگاه نمایشی که هفته جاری برگزار شد، با اتهام "محاربه" مواجه هستند که می تواند مجازات اعدام برای آنها به همراه آورد.     

دست زدن به اعدام  پیش از هر چیز نشان دهنده ضعف و درماندگی رژیم در مواجه با قیام مردم است. رژیم با برگزاری دادگاه های نمایشی، اعتراف گیری با شکنجه و دست زدن به اعدام جوانان،  یک بار دیگر نشان داد که هیچ راه دیگری برایش باقی نمانده و می خواهد با به اجرا در آوردن یک رشته اعدام های سیاسی، مردم را مرعوب و مانع استمرار قیام آن ها شود.

نباید در مقابل این جنایات مرعوب شد و ساکت نشست. مردم باید با حضور گسترده تر خود در قیامی که آغاز کرده اند، جواب دندان شکنی به رژیم بدهند. در خارج ایران همسو با مبارزات مردم در ایران، باید به اقدامات اعتراضی پیشگیرانه دست زد و صدای آزادی خواهی و دادخواهی مردم ستم کشیده ایران را به گوش جهانیان برسانیم. با حضور مستمر اعتراضی و افشاگرانه در مقابل نمایندگی های رژیم در خارج، با برگزاری تجمعات اعتراضی در شهرها و کشورهای محل سکونت مان و ایجاد فشار به دولت ها ونهادهای بین المللی، آنها را مجبور کنیم بیش از آنکه رژیم به اعدام های بیشتری دست بزند، عکس العمل موثر نشان دهند.

 

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)
١۲ بهمن ١۳٨٨برابر با ١ فوریه ۲٠١٠